4.11.2007 | 00:08
Hugrenningar
Kannski verðum við að hitta
ranga fólkið áður en við hittum rétta fólkið,
svo að við kunnum að vera þakklát þegar við hittum loksins þann sem
hentar okkur.Kannski opnast dyr
hamingjunnar á einum stað um leið og þær lokast á öðrum,en oft störum við svo lengi á
lokuðu dyrnar að við sjáum ekki hinar sem hafa opnast.
Kannski er bestu vinurinn sá
sem þú getur rólað þér með á veröndinni án þess að segja orð og síðan gengið í
burtu og liðið eins og þú hafir átt eitt besta samtal ævi þinnar.
Kannski er
satt að við vitum ekki hvað við höfum átt þangað til að við missum það, en það
er líka satt að við vitum oft ekki hvers við höfum saknað fyrr en við öðlumst
það.
Það eitt að gefa einhverjum alla okkar ást tryggir ekki að viðkomandi
elski okkur á móti. Ekki búast við ást í skiptum fyrir ást; bíddu þangað til
ástin vex í hjörtum annarra og ef það gerist ekki, skaltu þakka fyrir að ástin
hafi vaxið og dafnað í þínu hjarta.
Kannski tekur það einungis mínútu að brjóta
einhvern niður, klukkutíma að láta sér líka við einhvern og einn dag að verða
ástfanginn af einhverjum, en það getur tekið lífstíð að gleyma einhverjum.
Kannski ættir þú að reyna að ná í einhvern sem fær þig til að brosa, vegna þess
að eitt bros getur dimmu í dagsljós breytt. Ekki fara eftir útliti, það getur
blekkt. Ekki fara eftir auðævum, þau geta horfið. Finndu einhvern sem fær
hjarta þitt til að brosa.
Þegar þú fæddist varstu grátandi og allir í kringum
þig voru brosandi. Lifðu þannig að þegar þú deyrð verðir þú brosandi og allir í
kringum þig grátandi
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.